قوانین جدید استاندارد آسانسور

بر اساس استاندارد جدید آسانسور، بازرسی ادواری از اسانسور و همین طور اخذ استاندارد اولیه الزامی است. به کمک الزامات جدید تأییدیه استاندارد آسانسور و نصب اصولی اسانسور می توان میزان خسارات مالی و جانی را کاهش داد. قوانین جدید استاندارد آسانسور توسط سازمان ملی استاندارد ایران تدوین شده است. استاندارد جدید آسانسور از سال 1394 اجرایی شده است. در واقع بندهایی به استاندارد اسانسور اضافه شده و یا اینکه تغییراتی در آن اعمال گردیده است. در این متن، به بخشی از مهم ترین الزامات جدید استاندارد آسانسور پرداخته شده است.

الزامات جدید استاندارد آسانسور

در ویرایش جدید اخذ استاندارد آسانسور بندهایی اضافه شده است که به شرح زیر می باشد:

• دیواره های شیشه ای مسطح یا شکل داده شده، در نقاطی که به طور عادی در دسترس افراد هستند باید از شیشه های نوع لایه دار باشند.

• با توجه به استاندارد جدید آسانسور ، سازه فلزی اسانسور و اتصالات آن باید به روش مناسب و با توجه به شرایط محیطی، در مقابل خوردگی حفاظت شوند.

• ناحیه رفت و آمد وزنه تعادل باید توسط یک صفحه صلب محافظت گردد. این حفاظت باید در ارتفاع حداکثر 0/3 متر از کف چاهک تا ارتفاع حداقل 2/5 متر انجام شود. پهنای این ناحیه معادل پهنای وزنه تعادل به اضافه 0/1 متر از هر طرف می باشد.

• بر اساس قوانین جدید استاندارد آسانسور چنانچه فاصله افقی بین لبه سقف کابین و نزدیک ترین قسمت متحرک (کابین یا وزنه تعادل) مربوط به آسانسور مجاور کمتر از 0/5 متر باشد، دیوار جداکننده باید در سراسر ارتفاع چاه امتداد یابد.

قوانین جدید استاندارد آسانسور برای روشنایی چاه

قوانین جدید استاندارد آسانسور تعیین نموده است که چاه آسانسور باید به روشنایی برقی دائمی مجهز باشد. حداقل روشنایی حتی در زمان بسته بودن درها باید معادل 50 لوکس در فاصله یک متری بالای سقف کابین و کف چاهک باشد. روشنایی باید توسط حداقل یک لامپ در فاصله حداکثر 0/5 متری از بالاتری و پایین ترین نقاط چاه تامین شود. در فواصل میانی چاه هم نیاز به روشنایی کافی می باشد و بر اساس استاندارد جدید آسانسور، تامین روشنایی آن الزامی است.

استاندارد جدید آسانسور برای موتورخانه

در الزامات جدید استاندارد آسانسور، حداقل ارتفاع مفید فضاهای کاری 180 سانتی متر با رواداری 5- سانتی متر می باشد.

همچنین موارد زیر نیز باید تامین گردد:

• چنانچه قطعات متحرک موجود در موتورخانه دارای پوشش ایمن قابل باز کردن باشند، حداقل ابعاد فضاهای سرویس این قطعات متحرک را می توان از 50×60 سانتی متر به 30×30 سانتی متر کاهش داد.

• در قوانین جدید استاندارد آسانسور ، حداقل عرض راه های دسترسی به فضاهای باز، 0/4 متر باشد. حداقل پهنا برای جاهایی که قطعات متحرک وجود ندارد، قابل تقلیل تا 0/3 متر می باشد.

• در صورتی که عرض معبر راه های دسترسی به فضاهای سرویس قطعات متحرک به علت نفوذ قسمتی از شاسی زیر سیستم محرکه کاهش یافته باشد و این قسمت از شاسی ارتفاعی کمتر از 0/5 متر و عمق کمتر از 0/35 متر داشته باشد، مشروط به پوشش مناسب گوشه های تیز شاسی موجود در مسیر و همچنین وجود حفاظ ایمن با ارتفاع کمتر از 0/5 متر برای گاورنر و سایر قطعات متحرک واقع در کنار این معبر، بلامانع است. ارتفاع مفید محل های رفت و آمد از زیر تیر سقف سازه مربوطه تا کف فضای دسترسی اندازه گیری می شود.

• موتورخانه هایی که کف آن دارای تعدادی سطوح با اختلاف تراز بیشتر از 0/5 متر باشد، باید دارای راه پله یا نردبان باشند. اگر این اختلاف تراز از 0/7 متر بیشتر باشد، باید برای این سطوح نرده محافظ به ارتفاع حداقل 0/7 متر هم در نظر گرفته شود.

• درهای دسترسی موتورخانه باید دارای حداقل ابعاد 0/6 متر (عرض) در 1/8 متر با رواداری 5- سانتی متر باشند. درب موتورخانه نباید به سمت داخل اتاق باز شوند.

• مطابق با استاندارد جدید آسانسور باید کلیدی در داخل و نزدیک به نقاط دسترسی و در ارتفاع مناسب، روشنایی فضای موتورخانه را قطع یا وصل نماید.

قوانین جدید استاندارد آسانسور برای کابین

بر اساس قوانین جدید استاندارد آسانسور، وجود هر نوع تورفتگی یا گسترش سطح، حتی با ارتفاع کمتر از 1 متر، با درب جداکننده یا بدون درب، تنها در صورتی مجاز است که مساحت این قسمت افزوده در مساحت مفید کابین در نظر گرفته شده باشد. هر سطح قابل دسترسی در قسمت ورودی، وقتی که درها بسته باشند، باید به حساب آورده شود. همچنین بار اضافی کابین نیز باید مورد نظارت قرار گیرد. مطابق با استاندارد جدید آسانسور، تعداد مسافران با حداکثر مساحت مفید کابین در ارتباط است. همچنین دیواره هایی که در آنها از شیشه در ارتفاع کمتر از 1/1 متر از کف استفاده شده است، باید در ارتفاع بین 0/9متر تا 1/1 متر دارای دستگیره هایی باشند. این دستگیره ها باید به قسمت دیگری به غیر از شیشه نصب شده باشند. لته های شیشه ای باید دارای نشانه گذاری با اطلاعاتی همچون نام سازنده، علامت تجاری، نوع شیشه و ضخامت باشند. با توجه به قوانین جدید استاندارد آسانسور برای آینه یا شیشه های تزئینی مورد استفاده در دیواره یا سقف کابین، حداقل ضخامت 4 میلیمتر در نظر گرفته می شود. به منظور جلوگیری از ریزش به هنگام شکسته شدن، باید از پشت با لایه چسبدار پوشانده شوند.

استاندارد جدید آسانسور برای وزنه تعادل و طناب فولادی

الزامات جدید استاندارد آسانسور تعیین می نماید که وزنه های غیرفلزی مورد استفاده برای قاب وزنه باید از موادی صلب و یکپارچه ساخته شوند. بر روی وزنه ها باید مهار افقی نصب شده و دو طرف قاب وزنه توسط حفاظ فلزی به صورت کامل پوشش داده شده باشد.

الزامات جدید استاندارد آسانسور برای سیستم محرکه

در استاندارد جدید آسانسور، برای آسانسورهای بدون گیربکس، استفاده از سیستم نجات اضطراری خودکار در هنگام قطع برق الزامی است. برای سایر انواع آسانسورها هم پیشنهاد می شود. سرعت حرکت کابین در حالت کارکرد عادی باید به صورت کنترل شده باشد. به این منظور، موتورهای جریان متناوب باید به سیستم درایو فرکانس و ولتاژ متغیر 3VF مجهز باشند. موتورهای جریان مستقیم نیز باید به تنظیم کننده های سرعت از نوع استاتیک مجهز باشند.

استاندارد آسانسور مسکونی

استاندارد آسانسور مسکونی از جمله مهم‌ ترین عواملی است که در نصب و بهره‌ برداری از آسانسورهای ساختمان‌ های مسکونی باید رعایت شود. این استانداردها برای اطمینان از ایمنی و عملکرد صحیح آسانسور تدوین شده‌ اند و به ساختمان‌ ها کمک می‌ کنند تا از حوادث احتمالی جلوگیری کرده و کیفیت زندگی ساکنان را بهبود بخشند. رعایت استاندارد آسانسور مسکونی نه تنها موجب افزایش ایمنی استفاده‌ کنندگان می‌ شود، بلکه به طول عمر و کارایی آسانسور نیز کمک شایانی می‌ کند. برخی از موارد کلیدی در استاندارد آسانسور مسکونی شامل توجه به ابعاد مناسب کابین، ظرفیت حمل، سیستم‌ های ایمنی مانند ترمز اضطراری و سنسورهای حرکتی، و همچنین رعایت اصول مهندسی در نصب و راه‌ اندازی آن است. از دیگر موارد مهم می‌ توان به تهویه مناسب کابین، دقت در انتخاب مواد سازنده و همچنین اطمینان از صحت عملکرد درب‌ های آسانسور اشاره کرد. برای اطمینان از اینکه تمامی مراحل نصب آسانسور بر اساس استاندارد آسانسور مسکونی صورت می‌ گیرد، پیشنهاد می‌ شود با کارشناسان مجرب و متخصص در این حوزه همکاری کنید. عمران مدرن می‌ تواند در این زمینه به شما مشاوره‌ های حرفه‌ ای ارائه دهد و تمامی مراحل نصب و راه‌ اندازی آسانسور مسکونی را مطابق با جدیدترین استانداردها انجام دهد. استاندارد آسانسور به دو دسته استاندارد اولیه و ادواری تقسیم بندی می شود. گواهی استاندارد آسانسور الزامی بوده و دارای مراحل مختلفی می باشد. رعایت قوانین استاندارد آسانسور و استانداردسازی آن از سال 1382 الزامی شده است. بنابراین مالکین موظف هستند استانداردهای آسانسور را دریافت نمایند، در غیر این صورت، پایان کار ساختمان صادر نمی شود. در تولید و نصب آسانسور باید موارد استاندارد آسانسور رعایت شود تا در حین کار دچار اختلال نشود و خسارات مالی و جانی به حداقل برسد. ضوابط استاندارد آسانسور در استاندارد ملی شماره 6303 تعیین شده است.

استانداردهای آسانسور

استانداردهای آسانسور شامل گواهی استاندارد اولیه و ادواری می باشد. استاندارد اولیه پس از نصب اسانسور و پایان یافتن مراحل مختلفی همچون برق کشی اخذ می گردد و نشان دهنده استاندارد بودن اسانسور است. اخذ استاندارد اولیه آسانسور برای دریافت پایان کار ساختمان الزامی است. استاندارد ادواری اسانسور نیز به صورت سالانه در طول بهره برداری از اسانسور دریافت می گردد. سالانه یک بازرس از اسانسور بازدید کرده و در صورت نبود مشکل در ایمنی و عملکرد، گواهی استاندارد آسانسور صادر می شود.

گواهی استاندارد آسانسور

استفاده از آسانسور بسیار گسترش یافته است و روز به روز نیز در حال افزایش است. افزایش روزافزون جمعیت، موجب گسترش ساخت سازه های بلندمرتبه شده است که نیاز به وسیله ای برای تسهیل در جابجایی را در پی داشته است. آسانسور از کاربردی ترین دستگاه ها و تجهیزات برای دستیابی به این منظور می باشد. از آنجایی که این وسیله به طور مستقیم با جان انسان در ارتباط است، ایمن بودن آن از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. یکی از راه های چک، بررسی و حفظ ایمنی اسانسور، رعایت ضوابط استاندارد آسانسور و اخذ تاییدیه آن است. رعایت ضوابط استاندارد آسانسور تا حدود زیادی از وقوع حوادث و خسارات مالی و جانی جلوگیری می نماید.

مدارک لازم برای استاندارد آسانسور

مدارک لازم برای استاندارد اسانسور شامل کپی کارت ملی متقاضی (پشت و رو) و صفحه اول پروانه ساختمان می باشد. سایر مدارک لازم برای استاندارد اسانسور که پس از درخواست متقاضی و طی فرآیند دریافت گواهی استاندارد آسانسور صادر می شود به شرح زیر است:

• فرم بازرسی استاندارد که باید توسط شرکت نصاب تهیه شود.

• فرم تاییدیه ناظر ساختمان که توسط کارفرما تهیه شده و به تایید ناظر ساختمان می رسد.

• کپی پروانه ساختمان از مدارک لازم برای استاندارد اسانسور است که باید توسط کارفرما ارائه گردد.

• تصویر قرارداد نصب باید توسط شرکت نصاب آماده و ارائه شود.

• نقشه و محاسبات آسانسور هم باید توسط شرکت نصاب آماده شود.

• بیمه نامه اسانسور از دیگر مدارک لازم برای استاندارد اسانسور است که توسط شرکت نصاب ارائه می شود.

• تعهدنامه چاه ارت آسانسور از مدارکی است که باید توسط کارفرما تهیه گردد.

• کپی قرارداد سرویس و نگهداری توسط شرکت نصاب آسانسور تهیه و ارائه می شود.

موارد استاندارد آسانسور

موارد استاندارد آسانسور که در بازرسی ها مورد ارزیابی قرار می گیرد شامل مجهز بودن به سیستم ضدحریق، روشنایی و ابزار ایمنی درب می باشد. از دیگر موارد استاندارد آسانسور که باید بررسی شود، استاندارد مربوط به سرعت بالا آمدن اسانسور، مکانیزم قفل درب، ترمز ایمنی، زنگ هشدار و ضربه گیرهای زیر فضای اسانسور می باشد. ظرفیت کابین از نظر نوع کاربری ساختمان و میزان استفاده از آن، از موارد استاندارد آسانسور است که مورد بررسی قرار می گیرد. سایر موارد استاندارد آسانسور به شرح زیر می باشد:

• بررسی سیستم باز و بسته شدن درب

• استاندارد بودن فاصله سقف اسانسور تا دیوار

• شاقول بودن موتور گیربکس

• تست اصطکاک سیم بکسل

• کنترل زاویه سیم بکسل و فلکه

• کنترل فاصله کابین با درب های طبقه

• تست کشش سیم بکسل روی فلکه اصلی گیربکس

• نصب پلاک شماره آسانسور، تابلو کنترل و تابلو برق

قوانین استاندارد آسانسور

اگرچه استفاده از اسانسور در ایران به حدود 80 سال پیش باز می گردد، اما رعایت قوانین استاندارد آسانسور تنها از سال 1382 الزامی گردیده است. هدف از تعیین قوانین استاندارد آسانسور این است که اسانسوری طراحی و نصب گردد که از افراد و اجسام در برابر خطرات محافظت نماید. این خطرات ممکن است هنگام کار عادی آسانسور، عملیات سرویس و نگهداری یا نجات اضطراری پیش آید. حوادث احتمالی آسانسور شامل خطرات ناشی از بریده شدن، تصادم و له شدن، سقوط، ضربه، گیر افتادن، آتش، برق گرفتگی و خرابی به دلایل آسیب مکانیکی، فرسودگی یا خوردگی باشد. برای اطمینان از ایمنی آسانسور باید عملیات سرویس و نگهداری آن به صورت دوره ای انجام شود. بارهای داخل کابین، تجهیزات آسانسور و ساختمان محل نصب آسانسور از اجزایی هستند که باید ایمنی آنها تامین شود. اشخاصی که ایمنی آنها باید تامین شود شامل استفاده کنندگان، بازرسان و کارکنان تعمیر و نگهداری، اشخاص خارج از چاه اسانسور، موتورخانه و اتاق فلکه می باشد.

قانون شهرداری برای نصب آسانسور

برای تمامی آسانسورها و گرفتن پایان کار الزامی است. رعایت قانون شهرداری برای نصب آسانسور به منظور دریافت پایان کار، لازم است. بنابراین در کنار استاندارد ملی آسانسور، باید قوانین شهرداری برای آسانسور نیز رعایت شود. در این مطلب به معرفی قانون شهرداری برای نصب آسانسور پرداخته شده است. آشنایی با این قوانین و رعایت آنها به پیشبرد هرچه بهتر و راحت تر پروژه کمک شایانی می نماید. قانون شهرداری برای نصب آسانسور علاوه بر ساختمان های در حال ساخت، چنانچه مالک تصمیم به نصب آسانسور در ساختمان قدیمی و فاقد آسانسور داشته باشد، رعایت قوانین شهرداری الزامی است. بسیاری از ساختمان های قدیمی بدون اسانسور می باشند و رفت و آمد و جابجایی برای ساکنان آن دشوار است. بنابراین مالکان تصمیم به نصب آسانسور می گیرند. حال ممکن است برای ساختمان جای اسانسور تعبیه شده باشد و یا اینکه حتی جایی برای نصب آسانسور در نظر گرفته نشده باشد. چنانچه از قبل در ساختمان جایی برای نصب آسانسور تعبیه نشده باشد، لازم است شرایط نصب توسط کارشناسان شهرداری و با توجه به قانون شهرداری برای نصب آسانسور بررسی شود. برای اجرای آسانسور در چنین ساختمان هایی باید مقاومت ساختمان مورد بررسی قرار گیرد. در ابتدا باید مجوزها و تاییدیه ها اخذ شده و سپس نسبت به نصب اسانسور اقدام نمود. به منظور نصب آسانسور در بیرون از حریم ساختمان، دریافت مجوز از شهرداری الزامی است. برای ساختمان هایی که در آن جایی برای آسانسور در نظر گرفته نشده باشد، آسانسور هیدرولیکی بهترین گزینه خواهد بود.

مجوز شهرداری برای نصب بالابر

مجوز شهرداری برای نصب بالابر یکی از الزامات قانونی است که هر سازنده یا مالک باید پیش از اقدام به نصب بالابر در ساختمان خود به آن توجه کند. این مجوز از سوی شهرداری‌ ها به منظور اطمینان از ایمنی، رعایت استانداردهای ساختمانی و جلوگیری از بروز مشکلات فنی و قانونی در نصب بالابر صادر می‌ شود. برای دریافت مجوز شهرداری برای نصب بالابر ، مالک باید ابتدا با ارائه نقشه‌ های فنی و طراحی بالابر به شهرداری مراجعه کرده و درخواست خود را ثبت کند. پس از بررسی مدارک و تایید فنی، مجوز شهرداری برای نصب بالابر صادر خواهد شد. در برخی موارد، عدم دریافت مجوز شهرداری برای نصب بالابر می‌تواند منجر به جریمه‌ های سنگین یا حتی توقف پروژه شود. از آنجایی که نصب بالابر شامل مواردی مانند ایمنی ساختمان و ساکنان است، شهرداری‌ ها در این زمینه سخت‌ گیری‌ های زیادی اعمال می‌ کنند. بنابراین، پیش از شروع هر گونه نصب بالابر، اطمینان حاصل کردن از دریافت مجوز شهرداری برای نصب بالابر اهمیت ویژه‌ ای دارد. برای دریافت مجوز شهرداری برای نصب بالابر ، می‌ توانید از خدمات تخصصی عمران مدرن بهره‌مند شوید. عمران مدرن با تجربه و آگاهی کامل از قوانین و مقررات شهرداری، می‌ تواند فرآیند دریافت مجوز را برای شما آسان‌ تر و سریع‌ تر کند. تیم مجرب عمران مدرن، با بررسی نیازهای پروژه شما و ارائه مستندات لازم، در کوتاه‌ ترین زمان ممکن اقدام به دریافت مجوز شهرداری برای نصب بالابر می‌ نماید تا پروژه شما بدون هیچ مانعی پیش برود.

الزامات قانون شهرداری برای نصب آسانسور

بر اساس قوانین شهرداری برای آسانسور ، برای ساختمان های مرتفع تر از سه طبقه، نصب آسانسور ضروری است. آپارتمان های قدیمی که بیشتر از سه طبقه دارند، پیش از نصب آسانسور باید توسط کارشناس مربوطه مورد بازرسی قرار گیرند. باید توجه نمود که نصب اسانسور بدون مجوز، پیامدهایی همچون عدم پرداخت خسارت توسط بیمه در صورت وقوع حادثه را در پی خواهد داشت. به صورت سالانه نیز آسانسور باید مورد بازرسی قرار گرفته و مطابقت آن با قانون شهرداری برای نصب آسانسور بررسی گردد. عملکرد و ایمن بودن آسانسور باید مورد تایید قرار گیرد. همان طور که پیشتر نیز بیان شد، رعایت قوانین شهرداری برای آسانسور به منظور دریافت پایان کار ضروری است. برای صدور تاییدیه، لازم است گواهی بازرسی به شهرداری ارائه شود.

رعایت قانون شهرداری برای نصب آسانسور

همانند تمامی قوانین ساخت و ساز، رعایت قانون شهرداری برای نصب آسانسور نیز الزامی بوده و سرپیچی از آن مشمول جریمه می گردد. به طور مثال چنانچه برای ساختمان بلندتر از 3 طبقه آسانسور اجرا نشود و یا اینکه برای ساختمان های با ارتفاع بیشتر از 28 متر حداقل دو آسانسور نصب نگردد، مطابق با قوانین شهرداری برای آسانسور، جریمه لحاظ می شود. عدم رعایت ابعاد ساختمان هم از مواردی است که مشمول جریمه می گردد.

همچنین نصب آسانسور بدون مجوز شهرداری هم تخلف محسوب شده و برای آن جریمه در نظر گرفته می شود. به علاوه با توجه به قانون شهرداری برای نصب آسانسور، این ساختمان ها در زمان فروش دچار مشکلاتی در زمینه دریافت پروانه ساختمان و گواهی عدم خلاف می شوند.